سید روحالله خمینی، رهبر جمهوری اسلامی ایران، در شامگاه ۱۳ خرداد ۱۳۶۸ خورشیدی در بیمارستان تهران به علت ایست قلبی درگذشت. او در این زمان ۸۶ سال داشت. خبر درگذشت او صبح ۱۴ خرداد ۱۳۶۸ از رادیو اعلام شد و پس از یک مراسم وداع در مصلای تهران در ۱۶ خرداد در نزدیکی بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
امام با افراد و گروههای مختلف تعامل و رابطه گستردهای داشت. جالب است که تعامل ایشان با جوانان و نوجوانان نیز بسیار خوب و گسترده بود. ایشان به اشکال مختلف، از جوانان به خصوص طلبههای جوان حمایت میکردند و فارغ از جایگاه خاص خود، فروتنانه به آنها احترام میگذاشتند.
اسناد موجود گزارشهایی از اوضاع اجتماعی و سیاسی ایران را در روز یازدهم بهمن ماه سال 1357 نشان میدهد. اعلام همبستگی نیروهای هوانیروز و همافران با انقلابیون در شهرهای مختلف ادامه داشت. پس از اعلام همبستگی نیروهای هوانیروز کرمان و مسجد سلیمان با انقلاب اسلامی مردم، بیش از چهل نفر از آنها به وسیله فرمانداری نظامی دستگیر و با یک فروند هواپیمای c130 به ...
12 بهمن روزی مهم و سرنوشت ساز در تاریخ ایران به شمار میرود. حضرت امام خمینی(ره) پس از سالها دوری و تبعید و رهبری مبارزه با رژیم پهلوی، امروز وارد تهران شدند.
موعدش رسیده بود و در بزرگ باز شده بود، امام پلهها را پایین آمد، حکم پیری داشت که عبا بر میکند، ورود امام عزیز برای مردم ایران حلاوت و سُکر صبح را داشت، نوری وارد شده عسل در دهان میگذاشت، پرندهای به ایران آمده بود، قلبها در قفس سینه پرپر میزد،
اعزام ژانرال هايزر به ايران در حقيقت واپسين تلاش دولت آمريكا براى غلبه بر بحران ايران از طريق دستاويزهاى قانونى و در چارچوب قانون اساسى مشروطه بود كه در صورت شكست مى بايست به قهر و خشونت منتهى شود. تا اين زمان، شاه ــ تحت حمايت مستقيم كاخ سفيد و نيز مشاوران داخلى خود ــ همه راهها را، از خونريزى تا مدارا، در عمل آزموده بود؛ نه خشونتهاى گسترده و سركوبهاى ...
سید روحالله موسوی خمینی (زادهشده به نام سید روحالله مصطفوی؛ ۱ مهر ۱۲۸۱ – ۱۳ خرداد ۱۳۶۸) نخستین رهبر و ولی فقیه ایران و از مراجع تقلید شیعه بود که انقلاب ۱۳۵۷ را رهبری و در پی آن، جمهوری اسلامی را از راه همهپرسی بنیان گذاشت و تا پایان عمر آن را رهبری کرد.
امام بعد از ورود خود به ایران در 12 بهمن 1357، موضع کلی خود در رابطه با شاه و آمریکا را به وضوح نشان داد. صحبتهای امام در آن روز حکایت از عدم تمایل ایشان به ارتباط با آمریکا و نیز حذف کامل حکومت پهلوی داشت.
نگرانی و خشم مردم لحظهبهلحظه افزایش مییافت. درگیریها شروع شد و با گذشت چند ساعت، شدت گرفت. در این درگیریها، دهها تن به خاک و خون کشیده شدند و شُعارها با فریادهای بغضآلود تکرار میشد: «وای به حالت بختیار، اگر خمینی دیر بیاد»، «اگر خمینی دیر بیاد، مسلسلها بیرون میاد».
«صبح روز 19 بهمن عدهی کثیری از نظامیان، همافران و افسران نیروی هوایی در مدرسهی رفاه تجمع کردند. قرار بر این شد که این نیروها از مدرسهی رفاه تا مدرسهی علوی محل اقامت امام خمینی رژه بروند. بنده قرار ملاقات را به اطلاع امام رساندم و گفتم: «برادران نیروی هوایی از قبل وقت گرفتهاند و امروز میخواهند به شما بپیوندند و اجازه میخواهند که شما از آنان سان ...
قبل از پانزده خرداد 42 اولین بار حضرت امام را دیدار کردم. آن روز در ایام عزاداری محرم بود. به قم رفته بودم و در یک مجلس روضهخوانی شرکت کردم. فردی که بالای منبر بود، گفت: امشب مجلس ما منور است به حضور مرجع بزرگوار حضرت آیت الله روحالله خمینی.
تصویری نادر از آخرین لحظات تبعید رهبرکبیر انقلاب؛ این عکس که در 12 بهمن 1357 در پاریس برداشته شده است امام را در حال پیاده شدن از اتومبیل و عزیمت به سمت فرودگاه نشان می دهد. پشت به تصویر مرحوم سید احمد خمینی فرزند و در صندلی جلو علی اشراقی نوه امام(ره) نیز دیده می شوند. ساعاتی پس از این عکس امام خمینی(ره) پس از 14 سال تبعید به کشور بازگشت و نظام جمهوری ...
امام در این روز در مدرسهی رفاه در جمع اعضای کمیتهی برگزاری استقبال بر لزوم وحدت حوزه و دانشگاه تاکید فرمودند. در روز 12 بهمن سراسر کشور غرق در شادی و شعف بود و مردم در اقصی نقاط کشور این روز تاریخی را جشن گرفتند.
روز 12 بهمن 1357 امام خمینی پس از سالها دوری و تبعید به کشور بازگشت. ایران اسلامی شاهد بزرگترین و تاریخیترین استقبال بود. حضور میلیونی مردم که صف مستقبلین را از فرودگاه تهران تا بهشت زهرا امتداد داده بود، حاکی از عشق و علاقه بینظیر آنها به رهبر خویش بود. حضرت امام به هنگام خروج از فرانسه با ارسال پیامی خطاب به مردم فرانسه، ضمن اظهار تشکر از آنها ...